سیم کشی اعلام حریق متعارف
سیستم های اعلام حریق سیستم های هشدار دهنده هستند که برای ایمنی مردم در ساختمان‌ها نصب می‌شوند اگر با سیستم های اعلام حریق آشنایی کلی داشته باشین حتما می‌دانید که از دو نوع خارج نیستند:
- سیستم اعلام حریق متعارف
- سیستم اعلام حریق آدرس پذیر
عملکرد هر کدام از این سیستم ها به نوع خود متفاوت است گرچه هر دو یک جامع هدف را دنبال می‌کنند و برای یک هدف متولد شده‌اند.
بنا بر تفاوت عملکرد این دو سیستم، نحوه سیم کشی آن‌ها نیز متفاوت است. بدیهی است که نحوه سیم کشی اعلام حریق متعارف با توجه به ساختار ساده‌تری که دارد آسان‌تر است. نقشه سیم کشی اعلام حریق متعارف به صورت مستقیم و صاف است یعنی تنها یک راه ارتباطی با پنل اعلام حریق دارد دقیقا برعکس سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر که المان ها به صورت حلقه ای با یکدیگر در ارتباط هستند. از سیستم های اعلام حریق متعارف در جاهای کوچک و کم رفت و آمد استفاده می‌شود.
در ادامه به توضیح نقشه سیم کشی اعلام حریق متعارف خواهیم پرداخت و همچنین در مورد چگونگی کارکرد سیستم اعلام حریق متعارف توضیحاتی خواهیم داد.
نحوه صحیح سیم کشی اعلام حریق متعارف در قوانین بین المللی
سیم کشی اعلام حریق ها باید طبق استانداردهای BS 5839 باشد و حتما توسط آموزش دیده‌ها نصب گردد. استاندارد BS 5839 یک سری دستورالعمل های بین المللی طراحی نقشه اعلام حریق است که برای نصب سیستم های اعلام حریق در هر جای دنیا باید از آن تبعیت شود. البته در بعضی از شهرها سازمان های آتش نشانی‌اشان یک سری استاندارد و قوانین دیگر با توجه به موقعیت همان شهر اضافه می‌کند که این قوانین صرفا در همان شهر قابل اجرا است.
کابل‌های اعلام حریق
در سیم کشی اعلام حریق متعارف باید به جنس کابل توجه داشته باشیم. جنس کابل باید طوری باشد که به هنگام آتش سوزی از بین نرود. اطلاع از نوع کابلها می تواند در مسیر کابل کشی کمک کننده باشد. از همین روی در ذیل در مورد نوع کابل مصرفی در سیستم های اعلام حریق توضیحات مختصری داده‌ایم.
- در سیم کشی اعلام حریق متعارف کابلهایی هستند که تقریباً یکبار مصرف به حساب می‌آیند یعنی بعد از رخداد آتش سوزی دیگر قابل استفاده نخواهند بود مثل کابل شستی یا دتکتورها که بعد از حریق دیگر نمی‌توان از آن‌ها استفاده کرد
- گروه دوم از کابلها، کابلهایی هستند که بعد از کارکرد اعلام حریق(یعنی بعد از آتش سوزی) نیز به کار خود ادامه می‌دهند و قابل استفاده خواهند بود مثل آژیرها، چراغها و منابع تغذیه.
حالا همین گروه اول یعنی کابل های یک بار مصرف نیز دو به نوع تقسیم می‌شوند:
- کابل های روپوش دار
- دیگری استفاده از کابلهایی با غلاف مکانیکی است. از این نوع کابلها در صورتی استفاده می‌شود که احتمال حضور حیوانات جونده در آن منطقه وجود داشته باشد یا می‌دانیم کابلها در موقعیتی هستند که امکان ساییدگی برایشان وجود دارد و ممکن است آن‌ها را از بین ببرد.
- برای کابل های گروه دوم که بعد از آتش سوزی همچنان پایدار و قابل استفاده‌اند، نیز به همان صورت اول است، فقط با تفاوت اینکه نباید از محافظان فولادی غافل شد. برای کابل کشی گروه دوم باید از لوله‌های فولادی جهت محافظت استفاده کرد.
- محافظان دیگر این گروه لوله های PVC (از دسته عایق های گرمانرم) هستند. این کابلها از سری کابل‌های با کیفیتی هستند که برای استفاده در گروه دوم کاربرد دارند.
این نکته را در سیم کشی سیستم اعلام حریق متعارف توجه داشته باشید که کابل ها حتما باید جدا از کابل های دیگر ساختمان کابل کشی شوند.
در سیم کشی سیستم اعلام حریق متعارف حتما باید کابل ها را تست کنیدو مورد آزمایش قرار دهید. این تست توسط وسیله ای به نام اهم متر(مولتی متر،آوومتر) صورت می‌پذیرد.
سیم کشی سیستم اعلام حریق متعارف
سیستم اعلام حریق متعارف شامل تجهیزاتی مثل موارد زیر می باشد.
- پنل
دتکتور( اعلم از دودی، حرارتی، شعله ای و ..)
آژیرها، آژیر فلاشر، فلاشر
شستی
لازم است که ابتدا مراحل سیم کشی را به نوبت نام ببریم و بعد سراغ شرح سیم کشی سیستم اعلام حریق متعارف می‌رویم.- نقشه سیم کشی اعلام حریق متعارف توسط یک متخصص خوانده شده و بررسی شود.
کابل کشی (کابل کشی باید مطابق انجام شود)
بعد از کابل کشی به سراغ نصب دتکتورها می‌رویم( شامل دودی، حرارتی، گازی، شعله)
نصب شستی ها و آژیرها
نصب کنترل پنل( تابلو کنترل مرکزی) طبق نقشه
اتصال سیم زمین به بدنه فلزی پنل اعلام حریق (سیم زمین قطعه ای فلزی داخل کابل اعلام حریق است)
نصب مقاومت انتهای خط به آخرین ماژول زون.
نکته: در سیستم اعلام حریق متعارف تجهیزی به اسم مقاومت انتهای خط وجود دارد. این تجهیز جهت نظارت مداوم خط به آخرین ماژول متصل می‌گردد.
متصل کردن سایر تجهیزات به کنترل پنل و تست کلیه دستگاه ها
نکته1: این نکته را توجه داشته باشید که سیم های ورودی را قبل از آزمایش کامل دستگاه به ترمینال های ورودی آن وصل نکنید.
نکته2: هنگام متصل بودن هر گونه وسیله الکترونیکی، سیستم را به وسیله مگااهم سنج آزمایش نکنید .
نکته3: و نکته آخر اینکه اگر میخواهید مرتبا صدای آژیرها مزاحم کارتان نشوند دتکتورها را از پایه های آن ها تا اتمام کارهای ساختمانی جدا کنید. این کار به سبب آنکه گرد و غبار ساخت و ساز ساختمان آلارم کاذب ایجاد می‌کند انجام می‌شود.
تست مدار سیم کشی به وسیله یک اهم متر
نکته مهم: حتما قبل از تست مدار سیم کشی برق 220 ولت دستگاه را قطع کنید و همچنین اتصال باطری ها را جدا نمایید.
نکته: مراقب باشید به دستگاه آسیب نرسانید. برای مراقبت از دستگاه اتصال سیم ها و باطریها را باید از دستگاه جدا کنید.
در نهایت بعد از انجام کامل سیم کشی اعلام حریق متعارف و وقتی همه چیز را در جای خودش قرار دادید دستگاه را به طور کامل تست کنید.
قبل از تست دستگاه همه چیز را چک کنید. از روکش و عایق روی سیم ها گرفته تا جای درست باطریها بررسی شود. از محکم بودن کلیه اتصالات و اتصال باطریها به سیم مطمئن شوید. حواستان باشد باطری ها کم نور و کهنه نباشند زیرا در صورت نامرغوب بودن باطری عملکرد دچار اختلال می‌شود. در آخر پس از بررسی همه جانبه اقدام به تست دستگاه نمایید تا خدایی نکرده ضرر مالی یا جانی برای شما یا دیگران به همراه نداشته باشد.
نحوه سیم کشی دتکتور اعلام حریق متعارف
خب حتما می‌دانید که دتکتورها یک قسمت پایه و یک قسمت بدنه دارند و شما با چرخاندن قسمت بدنه می توانید قسمت پایه را از بدنه جدا کنید. در قسمت پایه چند پیچ اتصال وجود دارد که پیچ‌های + و – برای اتصال به منبع تغذیه و دو پیچ برای اتصال به دتکتور بعدی است. در بعضی از دتکتورها یک پیچ دیگر برای اتصال چراغ ریموت اندیکار نیز وجود دارد. همانطور که قبلا اشاره کردیم همه دتکتورها با دو رشته سیم به دتکتور دیگر و به پنل متصل می‌شوند. توجه داشته باشید که در انتهای مسیر مقاومت انتهای خط باید وصل باشد. در شکل زیر نحوه سیم کشی دتکتور اعلام حریق به نمایش گذاشته شده است.
نحوه سیم کشی پنل اعلام حریق
در پنل اعلام حریق نیز مانند دتکتورها دو پیچ + و – برای اتصال به منبع تغذیه و دو دوپیچ برای اتصال به دتکتورها یا مقاومت انتهای خط است.
نکته:منبع تغذیه بخشی از تابلوی کنترل مرکزی است که یا داخل پنل قرار میگیرد یا بیرون از پنل مرکزی به آن متصل می‌شود.
نکته:در کل تابلوی کنترل مرکزی یا همان پنل اعلام حریق شامل چهار بخش اصلی یعنی 1.منبع تغذیه 2. برد الکترونیکی 3.ترمینال های اتصال 4.نشانگرها (led) است.
در نصب کنترل پنل باید این نکته را توجه داشت که در جایی نصب شود که در دسترس باشد که در صورت حضور آتش‌نشانان بتوانند به سرعت به آن دسترسی پیدا کنند.
نحوه سیم کشی شستی اعلام حریق
در سیم کشی اعلام حریق متعارف، سیم کشی شستی ها نیز مانند دتکتورها(آشکارسازها) است. شستی ها دارای دو رشته سیم ورودی و دو رشته سیم خروجی است. و این نکته قابل توجه است که مقاومت 470 اهم در داخل شستی باید وصل شود.
نکته:نصب شستی ها باید در دسترس ترین حالت ممکن و در مسیر پر رفت و آمد باشد.
نحوه سیم کشی آژیرها، آژیر فلاشرها، فلاشرها (سیم کشی هشداردهنده ها)
صدای آژیرها حداقل باید 65 دسی بل و بالاتر از صدای محیط باشد. باید صدا طوری باشد که در تمام ساختمان شنیده شود.
گاهاً همراه با آژیرها چراغ سردرب نیز نصب می‌شود البته این همیشه الزامی نیست و لی در مواقع ضروری چراغ های سردرب یا ریموت اندیکارتورها را در پاگردها یا در ورودی درب ها یا راه پله ها به موازات آژیرها قرار می‌گیرند.
نگهداری از سیستم اعلام حریق متعارف
این مهم را فراموش نکنید که سیستم اعلام حریق متعارف نیازمند نگهداری و بررسی مداوم است. زیرا کثیفی دتکتورها، خطای اتصال کوتاه، خطای مدار باز و ... باعث ایجاد خلل در عملکرد سیستم می‌شود و با تست های مداوم توسط تسترها و بررسی توسط متخصصین می‌توان از ایجاد این اختلالات جلوگیری کرد.
در این مقاله سعی بر این داشتیم نحوه صحیح سیم کشی اعلام حریق متعارف را به زبان ساده بازگو کنیم امیدواریم در تحقق این امر موفق شده باشیم و توانسته باشیم شما را با نحوه سیم کشی اعلام حریق متعارف آشنا کنیم. در صورت تمایل به راهنمایی بیشتر و خرید سیستم های اعلام حریق می‌توانید با شماره های 021-66345291 و 09126877740 تماس حاصل نمایید مجموعه پیگاس به صورت رایگان و با کمال میل آماده مشاوره و راهنمایی شما عزیزان می‌باشد.